Δρασεις κατά του ρατσισμού

Τις δράσεις μας κατά του ρατσισμού και της βίας δεν τις αφήσαμε μόνο για σήμερα , αλλά τις δουλεύουμε εδώ και πολύ καιρό.

"Εχω για συμμαθητή έναν πειρατή"
Την περίοδο της αποκριάς , επέλεξα να διαβάσουμε αυτό το πολύ γλυκό βιβλίο του Αντώνη Παπαθεοδούλου. Επεξεργάζεται την εμφάνιση ενός πολύ διαφορετικού μαθητή σε ένα σχολείο και την αντίδραση των συμμαθητών του. Ενα βιβλίο που προσφέρεται τόσο για δράση κατά της σχολικής βίας ,όσο και κατά του ρατσισμού. Εμείς το χρησιμοποιήσαμε ως εισαγωγική ενότητα στις αντιρατσιστικές μας δράσεις.

Το διαβάσαμε και κάναμε διάφορες σκέψεις
πάνω σε όλα όσα διαδραματίζονταν στην ιστορία. Επειδή ήταν και αποκριάτικη περιοδος φτιάξαμε και πειρατική στολή , γίναμε όλοι "περίεργοι" πειρατές και παίξαμε όλα τα παιχνίδια του Μπελαμή (ήρωα του βιβλίου).

Το σημαντικότερο που "βγάλαμε" από το βιβλίο ήταν πως όλοι  (εκτός ενός) έκριναν τον Μπελαμή πριν τον γνωρίσουν. Η προσωπικότητά του όμως μπόρεσε να τους κερδίσει!

"Μαύρος κότσυφας και άσπρος γλάρος"
Πάλι στα πλαίσια της φιλαναγνωσίας , συνδυάσαμε αντιρατσιστικές ιδέες με την όμορφη ιστορία αυτού του βιβλίου.

Μπήκαμε στη θέση των γλάρων , μπήκαμε και στη θέση του κότσυφα. Η προσωπικότητα σαν παράγοντας συμπάθειας αρχισε να δείχνει πάλι πολύ σημαντική!

"21 Μαρτίου- ημέρα κατά του ρατσισμού"
Σήμερα δουλέψαμε με την παρουσίαση που έφτιαξα πριν 2 χρονια και κάναμε σχεδόν τα ίδια με τότε.
Φαίνεται σαν να έχει χαλάσει η γραμματοσειρά , αλλά στο κατεβασμά του είναι οκ!

21 μαρτίου 2013 from Ioanna Chats

Ξεκινήσαμε βλέποντας εικόνες παιδιών από διάφορα μέρη του κόσμου. Η ερώτηση " Με ποιον δε θα παίζατε;" φαινόταν παράξενη στα παιδια και η όλο ειλικρίνεια άποψή τους " Δε μετράει η εμφάνιση , κυρία" ήταν αρκετή για να μη χασομερήσουμε άλλο...

Υστερα μπήκαμε σε ένα φανταστικό πλαίσιο όπου στη χώρα μας γίνεται πόλεμος και αναγκαζόμαστε να την αφήσουμε. Εκεί που πάμε κανενας δε μας καλωσορίζει. Τι αισθανόμαστε; Ζορίστηκαν τα παιδιά, έτσι μπήκαμε "στα παπούτσια" της Ειρήνης.

Το βίντεο το σταματούσα κάθε φορά που η Ειρήνη άφηνε ένα μέρος για να πάει σε ένα άλλο , για να συζητάμε κάθε φορά ό,τι βλέπαμε και να μη χάνεται η προσήλωση των παιδιών. 
Τα παιδιά επηρεάστηκαν έντονα από το βίντεο , κάποια μάλιστα στεναχωρήθηκαν αρκετά. Μέσα από συζήτηση τους "ανάγκασα" να μου πουν για ποιο λόγο ήταν τέτοια η συμπεριφορά των υπόλοιπων απέναντι και γιατί οι ίδιοι θα φέρονταν διαφορετικά.

Συνεχίσαμε διαβάζοντας το ποίημα που έχω στην παρουσίαση και ακούσαμε σιγοτραγουδώντας το τραγούδι των Locomondo "Χερια σαν κι αυτά". Σηκωθήκαμε φυσικά να το χορέψουμε.

Μετά από όλα αυτά ζήτησα από κάθε παιδί να βάψει με διαφορετικό χρώμα όλα τα δάχτυλά του αριστερού χεριού (δεν έχω αριστερόχειρες). Οι πιο γρήγοροι κατάλαβαν αμέσως ότι πάλι κάτι αντιρατσιστικό θα κάναμε!

Αφού τα βάψαμε , ζωγραφίσαμε στομα και μάτια και τα "φατσάκια" μας ήταν έτοιμα.

Ακολουθήσαμε τις οδηγίες της παρουσίασης και τα
χαϊδέψαμε

τα τσιμπήσαμε

και τα φιλήσαμε. Αν και διαφορετικά τα φατσάκια μας , όλα αισθάνθηκαν το ίδιο. Τα συναισθήματά μας δεν επηρεάζονται από την εμφάνιση...





"Ελμερ,ο παρδαλός ελέφαντας"
Εχοντας δει υπέροχα πράγματα από νηπιαγωγούς δεν μπόρεσα να αντισταθώ και ετοίμασα και τον Ελμερ για σήμερα. Αφού ο χρόνος μας έφτασε, παρακολουθήσαμε την ιστορία μέσα από το παρακάτω βίντεο (δεν είχα το βιβλίο). Πάλι η δύναμη της προσωπικότητας έλαμψε και η εμφάνιση έμεινε πολύυυυυ πίσω!

Μετά την ιστορία και τη συζήτηση που ακολούθησε , φτιάξαμε και τον Ελμερ όπως μας άρεσε. Θα τους κρεμάσουμε γύρω από την πόρτα της τάξης μας να μας θυμίζουν πως η προσωπικότητα μετράει πολύ περισσότερο από την εμφάνιση!