Αφού ασχοληθήκαμε τόσο με την εξερεύνηση των συναισθημάτων μας στη Γλώσσα, αποφάσισα να κάνω ακόμα κάτι με την Ευέλικτη και τα εικαστικά. Και πάλι τη δραστηριότητα την έφτιαξα για το πρόγραμμα της Ψυχικής υγείας που έκανα στη Ρόδο. Ευτυχώς που δεν πετάω (διαγράφω!!!) τίποτα!
Εδωσα στα παιδιά το έγγραφο με τις δαχτυλόκουκλες (που δε θυμάμαι πού είχα βρει το πατρόν τους) για να τις βάψουν.
Μετά γράψαμε στην πίσω πλευρά το συναίσθημα που πρόδιδε κάθε δαχτυλόκουκλα (χρειάζεται για αυτά που κάνουμε παρακάτω).
Τέλος τις κόψαμε και τις κολλήσαμε έτσι ώστε να εφαρμόζουν στα δάχτυλά μας (για μεγαλύτερα παιδιά συνιστώ να μεγεθύνετε λίγο το έγγραφο ή να βάλετε μεγαλύτερη κορδέλα κάτω).
Το πιο όμορφο ήταν πως κάναμε πράξη το κείμενο "Μαζί είναι καλύτερα". Τα παιδιά δυσκολεύτηκαν να εφαρμόσουν τις δαχτυλόκουκλες με το ένα χέρι κι έτσι συνεργάστηκαν με τους διπλανούς τους βοηθώντας ο ένας τον άλλο!
Τις τοποθετήσαμε στα δάχτυλά μας και ήμασταν έτοιμοι!
Αφησα τα παιδιά να σκεφτούν μια ιστορία στην οποία να πρωταγωνιστούν όλα τα συναισθήματα που φανερώνονταν στις δαχτυλόκουλες. Μπορούσαν είτε να προσωποποιήσουν τα συναισθήματα είτε να φτιάξουν μια ιστορία με όλα τα συναισθήματα μέσα (ο ήρωάς τους δηλαδή να νιώθει όλα αυτά τα συναισθήματα μέσα από διάφορες καταστάσεις που αντιμετωπίζει). Δεν ήμουν σίγουρη κατά πόσο τα μικρά μου θα μπορούσαν να ανταπεξέλθουν σε αυτή τη δραστηριότητα καλά μιας και το δούλεψα με παιδιά της Ε' για πρώτη φορά, αλλά για άλλη μια φορά με κατέπληξαν με τις παραστάσεις που έδωσαν!
Κάθε παιδί φορώντας τις δαχτυλόκουκλές του πήγε πίσω από τη συρταριέρα (που επιστρατευτηκε ως σκηνή) και μας παρουσίασε την ιστορία του.
