1η Συνάντηση με τους γονείς- Το δέντρο της προσφοράς

Το έχω αναφέρει και παλιότερα , αλλά πρέπει να το ξαναπώ. Η συνεργασία με τους γονείς είναι το Αλφα και το Ωμέγα για μια επιτυχημένη χρονιά.
Και είμαι από τις πολύ πολύ τυχερές , γιατί η τάξη αστεράτη δεν έχει μόνο αστεράτα ζουζούνια , αλλά και εξαιρετικά αστεράτους γονείς!!!
Χθες το απόγευμα μαζευτήκαμε για την πρώτη μας συνάντηση , που είναι και από τις πιο σημαντικές. Επειδή με τους γονείς έχουμε μια άψογη συνεργασία από την περσινή χρονιά, το κλίμα φυσικά ήταν χαλαρό και πολύ φιλικό. Ήπιαμε το καφεδάκι μας , φαγαμε και κανένα μπισκοτάκι και συζητήσαμε για τα πάντα!

Διαμόρφωσα έτσι τα θρανία , γιανα μπορώ να έχω οπτική επαφή με όλους

Αρχισα με γενικές οδηγίες, όπως ο έλεγχος για το βάρος της τσάντας, τη γενική ιδέα για τη χρονιά (που θα είναι πιο εύκολη από την περσινή) , τη λειτουργία των τετραδίων που έχουμε κ.α.
Τόνισα ιδιαίτερα πως δε θα βιαζόμαστε, θα προχωράμε με το δικό μας ρυθμό , προσπαθώντας να κατανοούμε ό,τι κάνουμε κι όχι να περνάμε από τη μια ενότητα στην άλλη χωρίς στόχο.
Στη συνέχεια εξήγησα τη φιλοσοφία των βιβλίων (που είναι διαφορετική απο αυτή της Α΄) και τον τρόπο που θα δουλέψουμε.
Έπειτα μίλησα για τα μαθηματικά και τα προβλήματα που έχουμε συναντήσει , αλλά και αυτά που μπορώ να προβλέψω ότι θα συναντήσουμε. Κι εδω εξήγησα τον τρόπο και τη μέθοδο διδασκαλίας που θα ακολουθήσουμε.
Συνεχίζοντας , αναφέρθηκα σε κάθε αντικείμενο ξεχωριστά, θέτοντας τους στόχους που έχω βάλει.
Τελειώνοντας με όλα τα σχετικά με τα μαθήματα, η κουβέντα γύρισε στα υλικά που χρειαζόμαστε σαν τάξη.
Με όλο τον ντόρο που έχει γίνει με τις λίστες , δε ζήτησα από τους γονείς παρά μόνο τα απολύτως βασικά. Άλλωστε είχαμε κρατήσει πολλά και από πέρσι. Ωστόσο , με τα πενιχρά οικονομικά του σχολείου οι ανάγκες μας είναι δύσκολο να καλυφθούν.

Το δέντρο της προσφοράς

Αφού οικονομικά καλά δεν υπάρχουν, εφάρμοσα μια ιδέα (που και πάλι δανείστηκα από ξένους συναδέλφους) , το δέντρο της προσφοράς.
 Έφτιαξα (με γκοφρέ) ένα δέντρο και πάνω κόλλησα κόκκινα και πράσινα μήλα. Πάνω στα μήλα έγραψα διάφορα υλικά που θα χρειαστούμε μέσα στη διάρκεια της χρονιάς. Φυσικά , πάντα έχοντας υπ'όψιν την οικονομική κατάσταση που επικρατεί. Τα κόκκινα μήλα ήταν τα ώριμα , άρα αυτά που έπρεπε σύντομα να κοπούν (με πράγματα που χρειάζεται η τάξη άμεσα) και τα πράσινα μήλα ήταν τα άγουρα (με υλικά που θα χρειαστούμε αργότερα μέσα στη χρονιά). 

Κάθε γονιός μπορούσε να πάρει 1 ή 2 ή όσα μήλα ήθελε και πίστευε πως μπορούσε να προσφέρει (είχα και απλά πράγματα όπως κουμπιά). Μπορούσε και να μην πάρει κανένα (άλλωστε με τους καιρούς που περνάμε δεν είναι και περίεργο). Εξήγησα βέβαια πως το δέντρο θα υπάρχει όλη τη χρονιά ,πως θα ανανεώνω  τα μηλαράκια ανάλογα με τις ανάγκες της τάξης και πως δεν υπάρχει λόγος βιασύνης.
Εγώ το είπα , εγώ το άκουσα! Γιατί αυτές οι υπέροχα τρελές μανούλες το ρήμαξαν το δέντρο!

                                                         Το δέντρο μετά τη συνάντηση

Και όσα έμειναν τα πήρε μια μανούλα, που δεν μπόρεσε χθες να έρθει , σήμερα το πρωί!!!

Χθες στη Μελέτη κάναμε το 3ο κεφάλαιο στο οποίο πρέπει να βρούμε τι θέλουμε να αλλάξουμε στην τάξη μας. Δυστυχώς, αυτά που ανέφεραν τα παιδιά ήταν πολλά και όλα πέρα για πέρα αληθινά. Τα καταγράψαμε στον πίνακα και το μεσημέρι δεν τον έσβησα , σκεφτόμενη πως θα μου χρειαζόταν και το απόγευμα. Οι γονείς συμφώνησαν με τις σκέψεις των παιδιών και προσφέρθηκαν μάλιστα το Σαββατοκύριακο να διορθώσουμε ό,τι μπορούμε!
Πολλές φορές παραπονιόμαστε για τις εξαιρετικές συνθήκες στο εξωτερικό και συγκρίνουμε με τα εδώ. Μπορούμε όμως κι εμείς με λίγη καλή θέληση και ένα χαμόγελο να φτιάξουμε τα σχολεία μας!
Ευχαριστώ όλες τις μαμάδες και τους μπαμπάδες για το συγκινητικό ενδιαφέρον τους! Μαζί μπορούμε πολλά!